سيتالوپرام در يك دسته دارويي به نامه بازدارنده هاي انتخابي بازجذب سروتونين كه شامل فلوكستين، پاروكستين و سرترالين است، جاي دارد.
اين دارو به جز استفاده در درمان افسردگي، براي درمان زودانزالي مردان نيز استفاده مي شود.
سيتالوپرام يك داروي ضد افسردگي است كه انتقال دهنده هاي عصبي (مواد شيميايي كه عصب هاي درون مغز براي ارتباط با هم از آن استفاده مي‌كنند) را تحت تاثير قرار مي دهد.
اين دارو گاهي براي درمان انزال زودرس انجام مي شود.
بطور كلي باعث كاهش ميل جنسي مي شود و حالت مسكن دارد.
تاثير گذاري آن از حدود هفته دوم شروع مي شود.
خواب آور نيست و در عين حال شما را آرام مي كند.
انتقال دهنده هاي عصبي توسط عصب ها ساخته و آزاد مي شود و سپس به گردش درآمده و به عصب هاي مجاور متصل مي‌شوند. بنابراين انتقال دهنده هاي عصبي مي توانند به عنوان سيستم ارتباطي مغز در نظر گرفته شوند. بسياري از كارشناسان معتقدند كه علت افسردگي، عدم تعادل ميان انتقال دهنده هاي عصبي است. سيتالوپرام با ممانعت از جذب يك انتقال‌دهنده عصبي به نام سروتونين پس از آزاد شدن توسط عصب ها، تاثير خود را اعمال مي كند.
از آنجايي كه جذب، مكانيسم مهمي براي زدودن انتقال دهنده هاي عصبي آزاد شده و پايان دادن تاثير آنها بر عصب هاي مجاور است، كاهش جذب ناشي از سيتالوپرام باعث وجود سروتونين آزاد بيشتر در مغز براي تحريك سلولهاي عصبي است.